KORE'DEKİ AYAK İZLERİ-MEHMET ARSLAN

Merhaba🙂 karantina süreciniz nasıl gidiyor? Ben genelde ders çalışıyorum, kurtulmama az kaldı. Ankara Kitap Fuarından aldığım bir kitapla geldim. Yaşadığım en ilginç kitap alma olayıydı. Dokuz yayınları standının önünden arkadaşımla geçiyorduk. Birisi bize seslendi durdurdu ve baktık. Standa gittik geri. Meğer bu kitabın yazarıymış 😂 Bize kitabı anlattı ve aldık, hem de imzaladı sağ olsun. Ben de ilk fırsatta listeme aldım. 

 Kitap akciğer kanseri gencecik bir kızın (Jülide) hikayesini anlatıyor. Hastalığı yeniyor zorlukla ve arkadaşı Hayat sayesinde onun da bir hayali oluyor o da Kore'ye gitmek. Hayat, Kore idollerini çok seven Kore'ye aşık bir kız. Jülide'ye anlatıyor Kore haberlerini. Jülide de hastalığının zor döneminde hep yanında olan bu arkadaşı sayesinde Kore'yi seviyor ve oraya gitmek istiyor. Para biriktirip gidiyorlar. Jülide kısa zaman için gidiyor gezmeye, Hayat orada okuyacak. Kore'ye indikleri an Jülide çok mutlu oluyor ancak başına bir ağrı giriyor, halsiz düşüyor. Bunu belli etmemeye çalışıyor. Hayat'ı endişelendirmemek için ve gezilerini berbat etmemek için. 

 Oda arkadaşları Esra, çok suratsız bir kız. Onlari gezdirmeyi kabul ediyor ama Jülide 'yi sevmediğini belli ediyor. Jülide zaten Türkiye 'de yaşadığı saygısızlıktan bıkmış durumda. Saçları olmadığı için ve fazla kişiyle konuşmadığı için herkes ona tuhaf bakıyor. Kimse yaşadıklarını anlamaya çalışmıyor. 

Jülide'nin hayatında 3 kişi var yani babası abisi ve Hayat. Esra'nın yakın arkadaşlarıyla tanışıyorlar. Birisi Jülide 'ye bakıyor sürekli. Jülide rahatsız oluyor ama o andan sonra her şey değişiyor. Seo yani o bakan çocuk Jülide 'ye aşık oluyor bir sebebi var zaten okuyunca görürsünüz. Yine de bana imkansız geldi hemen olması. Jülide zaten sevgiye aç birisi. O da Seo'dan etkileniyor.

 Seo ve Jülide mutlu olacak mı? Jülide iyileşecek mi? Aklımda bu sorularla okudum. Aman siz de en arka sayfaya bakmayın oraya bakınca spoi yedim aslında. Güzel bir kitaptı. Jülide'nin yaşadıklarını okuyup empati yaptım. Ağladım biraz. Allah tüm hastalara şifa versin. Seo ve Jülide'nin hikayesi hızlı başlasa da çok nahif ilerledi. Keşke o hastalık araya girmeseydi. 

 Hayatta her şeyin kıymetini bilmeliyiz. Çok geç olmadan.. Mutluluk bize bağlı aslında. Ailemizle daha çok vakit geçirip arkadaşlarımıza vakit ayırmalıyız. Kendimizi sevmeli ve hayallerimize sıkıca tutunmalıyız. Bu hayata bir kez geldik yeterince yaşayalım. Sağlığımıza dikkat edelim en çok. Sağlık büyük nimet. 

Özellikle şu zamanlarda sağlığın kıymeti daha çok anlaşıldı. Yaşamak için çabalamalı ve olabildiğince ertelemeden hayata devam etmeliyiz. İmkanlar doğrultusunda ve bazen imkanları zorlayarak...

Bugün Hemşireler Günü. Tüm meslektaşlarımın günü kutlu olsun. Bu yıl 2020 Dünya Hemşireler ve Ebeler Yılı. Florence Nightingale'in doğumunun 200.yılı o yüzden bu yılı DSÖ bize adadı. O kim derseniz, modern hemşireliğin kurucusu, istatistikçi, fedakar bir hanımefendi. Coşkuyla kutlayacaktık, o günün etkinliğini aylar öncesinden derneğimiz ve öğrenci komisyonumuz planlamıştı Hemşirelik Haftası etkinliklerini. Nasip olmadı. Hem de ilk kez katılacaktım Hemşireler Günü etkinliğine. Malum daha 2.sınıftayım. Çok istiyordum kıyafetimi bile ayarlamıştım ama virüs her şey gibi bunu da bozdu. Olsun biz yine de online etkinlikler yapacağız bu hafta çok dolu geçecek :)