Merhaba harika bir anı kitabıyla geldim. Kitabın ilk
kısımlarında Van’ın tarihi, önemli kişileri anlatılıyor. Sonradan Ziya Şahin’in
anısı var.
Kayseri’den Van’a evlenmiş ablasını yalnız bırakmamak için gitmiş. Orada
Van Kız Öğretmen Okulu’nda okumuş. Bu okul ona çok şey katmış. Ancak çıkan yasa
ile öğretmen okulu liseye çevrilmiş. Kazanılmış hakları ellerinden alınmış. Birçok
öğrenci öğretmen olmaktan kopmuş. Üniversiteyi okuyabilenler öğretmen olmuş. Okuyamayanlar
farklı yerlere dağılmış. Ama yine de okulun onlarda bıraktığı izler etkileyici.
Ziya Bey’e de çok teşekkür ederim. Harika düşünmüş ve arkadaşlarını bulup
anılarını istemiş. Farklı anılar birleştirilip bu kitap ortaya çıkmış.
Kitabı okuyunca yer yer güldüm, yer yer hüzünlendim. Sonunu ise
gözümde yaşla bitirdim. Kitabın sonunda Van demek vatan demek cümlesinin neden isim olarak verildiğini daha iyi anladım.
Anısını okuduğum herkes okulun onlarda çok etki bıraktığını,
harika anılar edindiklerini, çocuk yaşta gurbetten gelip okula başladıklarını,
hayata yalnız tutunmayı öğrendiklerini, tecrübe kazandıklarını, çok güzel
dostlar biriktirdiklerini, öğretmenlerinin onlara sert davransa da aslında
hayata hazır edip, disiplini öğrettiklerini yazmış.
Beni üzen çoğunun yıllarca emek verip okudukları okuldan
öğretmen olarak çıkamaması. Kazanılmış hak vardır. Bu onların elinden alınmış. Tamam
tabi ki lisans eğitimi şart ama okula direk öğretmen olacaklarını bilerek
başlayan bu gençlerin hakkı ellerinden koparılmamalıydı. Onlar ülkenin farklı
yerlerine öğretmen olarak gidecekleri günü beklerken, bu haklarının çıkan
kanunla ellerinden kayıp gitmesi beni çok üzdü.
Her biri aynı şeyleri yaşasalar da farklı pencerelerden
bakıyor o günlere. Hepsinin hatırladığı önemli şeyler farklı. Bazıları aynı
dönemde okumuş, arkadaş olanlar. Bazıları farklı dönemlerden. Hepsi de Ziya Bey’e
teşekkür etmiş. O günleri yeniden yad etmelerini sağladığı ve o okuldaki
anıları bir araya getirdiği için. Bence de çok güzeldi. Van şehrini çok merak ettim, gidip gezerim inşallah bir gün :)
Kitabın sonunda Hikmet Ilgaz’ın Şark Yıldızı Esir Cami
Müslümanları kitabından bir kısım var. Cepheye yardım götürüp; çıkan kar
fırtınasında ölen, kaybolan, geri dönebilen ve esir tutulan 120 çocuğun
hikayesi anlatılıyormuş. Bu beni çok üzdü. İlk kez duydum ve duygulandım. Van’ın
Ermeniler tarafından nasıl acılara katlandığını ilk kez öğrendim. Neden bu 120
kahraman çocuk kitaplarda anlatılmıyor? Tarihte niye çok yazılmamış? Keşke onların
etkileyici bir filmi çekilse ve Türkler ve yabancılar onların acı hikayesini,
kahramanlıklarını öğrense.
Ziya Şahin’e teşekkür ederim. Ülkemizde olup da fazla
bilinmeyen bilgileri araştırıp birleştirip yayımladığı için. Anısını yazanlara
da teşekkür ederim. Onların hayatlarının bir kısmına şahit olduk. Etkileyiciydi.
@azuyucokoku moderatörlüğünde @ziyasahin8825 'in kitabı #vandemekvatandemek 'i güzel bir grupla okuduk. Teşekkür ederim :)
Uzun zamandır burayla ilgilenemedim, sınavlar ağır geçti. Atılan yorumlara cevap verip, takip ettiğim bloglara ziyaretimi yapacağım sonra inşallah. Kendinize iyi bakın.
Uzun zamandır burayla ilgilenemedim, sınavlar ağır geçti. Atılan yorumlara cevap verip, takip ettiğim bloglara ziyaretimi yapacağım sonra inşallah. Kendinize iyi bakın.
baksana, bu kitapları nasıl seçiyonuuz yaaa. duymadığımız kitaplar heeep :)
YanıtlaSilevet ya ama değişik oluyor farklı tarz ve Türk yazar okudum bayağı bu aralar. instagramda okuma grupları oluyor. şanslıysam beni de birisi aldırıyor yazar gönderiyor veya yayınevi. ya da bazıları hikayesinde paylaşıyor ben okumak istersem yorum yazıyorum yer kaldıysa alıyorlar.
SilOkunası bir kitaba benziyor. Anı kitaplarını seviyorum 🙂
YanıtlaSil