YEŞİLİN KIZI ANNE – L.M. MONTGOMERY (#1)

 

Yazarı: Lucy Maud Montgomery

Yayımlandığı yıl: 1908

Tür: Roman, Kurgu, Çocuk Edebiyatı, Bildungsroman

***

Merhaba :) Çok uzun zaman oldu buralardan uzaktaydım. İnstagram hikayemde haber verdim, görmeyenler olmuştur illaki. Ailecek Covid olduk, önce babam olmuştu işyerinden geçti, odalarımızı ayırmamıza rağmen bize de bulaştı, dikkat etmeyenler yüzünden bizim başımız yandı. Genç yaşıma rağmen ağır geçirdim 10 gün falan hiç kalkamadım yataktan. Şimdi virüs geçti geçmesine de etkileri devam ediyor. Nefes darlığı, öksürük, halsizlik... Akciğerlerimde hasar bıraktı, kalıcı mı geçici mi bilmiyoruz, gelişmeleri yazarım yine. Sizler de lütfen çok dikkatli olun lütfen, bana bir şey olmaz demeyin :(

O hastalık sürecimde yataktan kalkamazken kitap okuyabildim genelde. Yeşilin Kızı Anne; o zor zamanımda yüzümü gülümseten, bana moral veren bir kitap oldu. Bu yüzden de yeri bende ayrı olacak :) Olabilecek en doğru zamanda okumuş oldum yani ;) @kitapbugusu öncülüğündeki #kitapbugusuokumagrubu ‘mda @koridoryayinlari ’ndan çıkan #yeşilinkızıanne ‘yi okudum.

Avonlea’da herkesten uzak bir evde yaşayan iki yaşlı kardeş, işlerine yardımcı olması amacıyla bir evlat edinmeye karar verir. Tabi kitabın yazılışı çok eski, şimdiki zaman olsa onlar evlat alamazdı. Erkek çocuk isterler ancak bir yanlış anlaşılma sonucu on bir yaşındaki kız evlat gönderilir. Anne; neşe dolu, konuşkan, hayalperest ama bir yere ait olamadığı, ailesi olmadığı için çok üzgün olan bir kız. Kızıl saçlara sahip olduğu için dış görünüşünü sevmeyen, kendisini bu konuda hep eleştiren birisi, ayrıca herkesten ismini sonundaki E harfiyle söylemelerini ister. Matthew, kızı alıp eve götürür ve bu yanlış anlaşılmayı düzeltmesi için topu kardeşi Marilla’ya atar. Yolda giderken Anne’nin sohbetinden hoşlanır, kendisi konuşkan değildir ama iyi bir dinleyicidir, Anne’ye hemen kanı ısınır. Eve geldiklerinde Marilla olayı anlayınca çok kızar Anne’yi teslim etmek için götürmek ister ancak Anne’nin yuva özlemi ve neşe dolu tavırları ilgisini çeker, onu evlat edinirler. Anne’nin hayatında çok güzel bir değişimin başlangıcı bu şekildedir. Anne’nin adapte olma sürecini ve sonrasında gelişen türlü olayları anlatıyor yani serinin ilk kitabı. Anne’nin çocukluğundan gençliğine kadar olan zamanı kapsıyor.

Anne, okula da başlar. Diana ile çok iyi arkadaş olurlar. O ikisinin yaptıkları, birlikte kurdukları hayaller ve yaptıkları etkinlikler çok iyiydi. Anne zamanla yaşadığı çevreye alışır, herkes onu sever. Herkesi çok eleştiren, kırıcı konuşan Bayan Lynde bile ilk başta tartışmış olsalar dahi Anne’yi zamanla sever. Bayan Lynde’ye çoğu zaman sinir oldum ama bazen güldürüyordu. Özellikle cümle sonlarında hep ‘işte o kadar’ demesi çok komik bence. Marilla, Anne’ye ev işlerini de öğretir. Anne çok hayalperest olduğu için çoğu zaman işlere odaklanamaz ve kazalar yaşanır. Marilla sert ve disiplinli bir kadın. Anne’ye de pek yüz vermez ama içten içe ona çok alışır ve sever. Hayatlarına bir mutluluk getirdiğini düşünürler. Anne’nin doğa sevgisi beni büyüledi. Yaşadıkları çevre de gerçekten çok doğal, yeşillik, çiçekler bolca var. Diziyi izlemedim ama aklımda canlandırdım betimlemeler sayesinde.

Kitabı okurken Anne’ye yapılan eleştirilere, davranışlara kızdım bazen. Tabi yayımlandığı yıl eski olduğu için ahlak kuralları da değişik. O zamanı yansıtıyor aslında kızmaya hakkım yok ama benim görüşüme uymayan yerler vardı. Özellikle ilk zamanlarda Anne'ye sürekli sen iyi değilsin iyi bir çocuk ol denildi. Bunu çocuklara söylemek bence yanlış, psikolojilerini bozar. giyiminde de renksiz, çok ciddi duran elbiseler giydirildi Marilla tarafından, sonraları bu değişti neyse ki. Anne saf birisi olduğu için bu yaklaşımlara ses çıkarmıyor. Kötü olaylarda bile kendisini hep olumlu düşünmeye zorluyor. Onun bu özelliğinden birazcık hepimizde olsa keşke.

Okulda onu kızıl saçından dolayı alaya alan Gilbert’a aşırı nefret dolu Anne. Sırf onu derslerde geçebilmek için çok çalışıyor, çok emek veriyor. Zamanla Anne’nin karakteri oturuyor; azimli, başarılı, hayalperest, etrafındakilere moral veren harika birine dönüşüyor. Hani herkesin bakıp geçtiği güzellikler vardır ya Anne o güzellikleri yakalıyor, kıymetini biliyor ve çevresindekilere de hatırlatıyor.

Kitabın yazım dili güzeldi. Betimlemeleri beğendim, çokça doğa ve insan tasviri vardı ve bu okurken sanki ben de oradaymışım gibi hissettirdi. Anne’nin harika hayalleri, umutları bana da etki etti. Mutluluğunu hissettim okurken :) tabi sadece mutlu şeyler olmadı, üzücü durumlar yaşanınca Anne kendi tabiriyle ‘derin bir çaresizliğe’ kapıldı. Kitabı herkes biliyor, dizisini çoğu izlemiştir. Çok popüler olduğu için çoğu kişi büyük beklentiyle başlıyor. Kitaptan farklı hiç duyulmamış olaylar beklemeyin. Bu kitabı güzelleştiren Anne karakteri, onun hayalleri, kendini ifade ediş tarzı. Çok sevimi bir karakter gerçekten. Serisi çok kitaptan oluşuyor. Ben Koridor’dan okudum. Bez ciltli, kapak modeli, baskısı, sayfa düzeni, puntosu çok iyi ayarlanmış. Sizlere de tavsiye ederim.

Alıntılar:

"Ama eğer büyük fikirleriniz varsa, onları ifade etmek için büyük kelimeler kullanmanız gerekir,öyle değil mi?"

“Bazı şeylere fazlaca gönül bağlıyorsun, Anne.” dedi Marilla. “Korkarım hayatın boyunca seni bekleyen pek çok hayal kırıklığı olacak.”

“Sanırım hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz. Sevdiğimiz biri aramızdan ayrılıp artık mutluluğumuzu paylaşamadığında, bir şeylerin bizi mutlu edebileceği düşüncesine kızıyoruz. Ve kendimize gelip hayatla ilgilendiğimizi fark ettiğimizde, sanki kaybımıza karşı vefasızlık ediyormuş gibi hissediyoruz.”

“Bayan Lynde diyor ki; Beklenti içinde olmayanlar kutsanmıştır, hayal kırıklığı yaşamayacaklar. Bence hiçbir şey beklememek, hayal kırıklığı yaşamaktan daha kötü.”

“Keyifli şeyler bittiğinde her zaman üzülürüm. Arkasından daha keyifli şeyler de gelebilir ama asla emin olamazsınız. Ve çoğunlukla da daha keyifli olmaz. En azından benim tecrübelerim böyle.”

“Ama bir şeyleri hayal etmenin en kötü yanı, durmanız gereken zamanın gelmesi bu da insanın canını acıtıyor.”

“Ah, insanların hedeflerinin olması harika bir şey. Bir sürü hedefim olduğu için çok mutluyum. Üstelik hedeflerin asla bir sonu yok gibi görünüyor; en iyi tarafı da bu. Bir hedefine ulaşır ulaşmaz, hemen daha yukarıda ışıldayan başka bir tanesini görüyorsun. Bu durum hayatı son derece ilginç kılıyor.”

“Başka şeyler de yaşanmasaydı, belki mesele daha da katlanılamayacak boyutlara ulaşmadan unutulabilirdi. Ne yazık ki olaylar bir kere başladı mı arka arkaya gelmeye meyillidir.”