SOLMAYAN ÜMİT – SİBEL YILDIZ

 

Merhaba :) Blogger’dan arkadaşımız Bir Yıldızın Hikâyesi bloğunun sahibi sevgili Sibel ablama çok teşekkür ediyorum. Kitabını okumamı ve okuma grubu kurmamı sağladığı için :) Kalemi daim olsun, inşallah başka kitaplarını da okuyabiliriz.

Normalde öykü okumayı sevmem. Bana hep eksik gelir öyküler, nedense uzun olanları severim, bu yüzden daha çok roman tercih ederim. Öykü kısadır zaten evet ama dediğim gibi pek benim tarzım değil, anlatılanlar kursağımda kalır, eksikmiş gibi hissederim, tam hikayeye alışmışken bitiverir. Ama Sibel abla o kadar harika yazmış ki hiç o duyguya kapılmadım. Her şey kararıncaydı ve çok güzeldi. Kurguları, yazma tekniği, kullandığı edebi cümleler, karakterleri o kadar iyiydi ki hiç eksiklik hissetmedim. Samimi söylüyorum çok severek okudum. Kendisini tebrik ediyorum ve yazım hayatında başarıyla yürümesini diliyorum :)

En önemlisi de kitabının gelirinin Darüşşafaka Eğitim Kurumları’na bağışlanması. İmkanı olmayan, yetim ve öksüz çocukların eğitimine katkıda bulunacak bu kitabın geliri. O kadar güzel bir şey ki bu, takdir ediyorum :)

Kitapta 17 hikaye var. Bazısı uzun bazısı kısa. Uzun olanları dediğim sebeplerden ötürü daha çok sevdim tabii ki. Kısa hikayeleri de az ve özdü, anlatılmak isteneni çok iyi yansıtmış.

Her hikâyesindeki o samimiyet ve verdiği duygu hissiyatı yoğun olarak seziliyordu. Çok içinden gelerek yazmış ve bu okuyanlara da sirayet ediyor doğal olarak. Hikayelerde insani olan hemen her duyguya yer verilmiş. Sevginin kıymeti, aşkın gücü, vicdan, merhamet, trajikomik durumlar, yalnızlık, iletişimin önemi, yaşamanın verdiği mutluluk, bir insanın hayatına dokunmuş olmanın huzuru ve en önemlisi hiç bitmeyen ümit anlatılıyordu. Güldürdü, ağlattı, şaşırttı, içimi sızlattı. Bana çeşitli duyguları bir arada veren kitaplara bayılırım zaten. Hayatın içinden, iyi kurgulu, karakterleri hoş, anlatım dili güzel, çeşitli duyguları hissettiren bir kitaptı. Öykü seven sevmeyen herkese öneririm.

Şermin Yaşar’ın hikayedeki tarzı hoşuma gidiyor bana öykü türünü sevdirmişti. Sibel Yıldız da daha çok sevdirdi. Ama yine de onlarınkiler hariç her hikayeyi okuyamam, kaliteli olması, eksiklik hissettirmemesi ve bana hitap etmesi lazım. Seçiciyim bu konuda ;) Tabi artık daha çok öykü okumam gerektiğini fark ettim, sevmiyorum desem de sevebileceğim bir türmüş. Alıştım az çok. İyi yazarlardan okudukça daha çok seveceğim bu türü inanıyorum.

Hayatımdan haberler: Bu ay 4 kitap okumuşum. O kadar dolu geçti ki ay başında okuduklarımı hesaba katmamışım bile dün akşam Sibel ablayla konuşurken dedim galiba ilk bitirdiğim senin kitabındı diye. Ama ondan önce Muhteşem Gatsby ve Çıplak Ölüm’ü okumuşum. Dün Solmayan Ümit’i bitirdim. Bugün de ay başında başlayıp yarım bıraktığım Sansar adlı kitabı bitirdim. Kafam çok karışık bu aralar. Kpss ye çok az kaldı. Her gün ders çalıştım. Akşam da kitabı elime almaya halim kalmadı. Ailecek çay içerken akşamları birkaç film izleyebildim. Onun harici sabahları 9 da kalkıp yürüyüşe gitmeye çalışıyorum 5 gündür falan. Ders çalışmak dışında çok az şey yapmışım :( sınav geçsin 1 ekime kadar tatil yapacağım. Tabi bi de açık öğretim yaz okulu sınavlarım var kpss haftasında. Onları atlatınca bir ay inşallah dolu dolu okuyup izlemeyi ve yorum yapmayı düşünüyorum. Ondan sonra yine az vaktim olacak çünkü okullar açılıyor. Bu yıl ful ders çalışarak geçti desem yalan olmaz. Ortalamam yüksek oldu şükür ama yine de insan yorgun hissediyor kendini inşallah 1 ayı iyi değerlendiririm. 

Siz neler yapıyorsunuz? Nasıl geçiyor tatil?