HUZURSUZLUK – ÖMER ZÜLFÜ LİVANELİ

 

Merhaba :) Bayağıdır Livaneli’den okumamıştım, bu kitabı arkadaşım hediye etti ona da tekrar teşekkür ederim, sonunda fırsat bulup okuyabildim. Kitabı beğendim ama daha iyi de olabilirmiş. Bazı kısımları gereksizdi. Yine de güzel çünkü çoğumuzun bilmediği, zulüm görüp dışlanan Ezidi halkından bahsediyor kitap. Livaneli Ortadoğu’nun yaşadıklarına dünyanın sessiz kalmasını eleştirmek istemiş bu kitapta. 

Gazeteci İbrahim, çocukluk arkadaşı Hüseyin’in ölümünü duyunca neler olduğunu öğrenmek için uzun zamandır gitmediği memleketi Mardin’e döner. Hüseyin’i tanıyanlarla konuşur. Hüseyin çok yardımsever, cesaretli bir gençtir, göçmenlere yardım ederken Meleknaz adında Ezidi bir kıza aşık olunca hayatı değişir. Türkiye’de vurulur, Amerika’da öldürülür. İbrahim arkadaşının hikayesinin detaylarını öğrenmek ister. Hüseyin’in ailesini bırakmayı göze aldığı o kadını bulaya çalışır hem de. Meleknaz ve onlara yaşatılanlar hariç her şey önemsiz olur İbrahim'in gözünde.

Kitapta çok acı, okuması bile iç acıtan dayanılması zor gerçekler anlatılıyor. Hayattaki bu acı gerçeklere göz yummamak lazım o yüzden ne kadar zor olsa da okumayı severim. IŞİD Ezidi halkına öyle zalimlikler yapmış ki. Kadınlara kız çocuklarına yapılanlar aşırı kötü. İnsan tahmin ediyor ama okuyunca şok oluyor yine de. Okuduklarımızın bin beteri yaşanmıştır, insanlar her kötülüğü yapıyor artık.

Kitapta şunu anladım: İnsanın yeri yurdu olmayınca, insan gibi değil mal gibi görürler, alıp satarlar. Onların üzerinde hakimiyet kurarlar, insan onuruna saygı duymazlar, fikrini sormazlar, her istediklerini yaptırırlar. Haline üzülen olmaz çünkü maddeleştirirler o vatansız insanları. Ayrıca din ve ırk ayrımcılığı yapmaya da hak görür bazıları, sanki insanlığın en üstü kendileriymiş gibi. Hele kadınlara ve çocuklara acıyan hiç olmaz onları alıp satmak, kötülükler yapmak normalmiş gibi davranırlar.

Kitap akıcıydı, yolculukta okudum hemen bitti. Düşündürdü çokça. Bazı insanlar öyle acılar yaşıyor ki bir hiç uğruna, saçma sapan istekler fikirler yüzünden. Onlar da rahatça yaşamayı hak ediyor, tüm dünya göz yumuyor ama. Meleknaz ve onun arkadaşlarının yaşadığı şeyler ürkütücü, İbrahim de bunları öğrendikçe değişti, batı hayranlığı bitti özüne döndü. Daha duyarlı oldu. Ezidi’lerin yaşadıklarını Meleknaz üzerinden öğrenmek isteyenlere kitabı tavsiye ederim.

“Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa.”