Merhaba :) @dileklekitap öncülüğünde @yakayayinlari 'ndan çıkan @ridvanaklan ‘ın kitabı #mutlulukyakapaça eserini okuduk. Arif çok hisli, mantıklı, akıllı, insanı şaşırtan, empati yeteneği yüksek, iyilik duygusu gelişmiş, kendinden önce başkalarını düşünen, yüreği kocaman bir genç adam. Çok zor şeyler yaşamış, ailesinden sevgi görmemiş özellikle babası içinde bir yara. Sonra koca dünyada yapayalnız kalmış. Sokakta kalmasına rağmen kendini yetiştirmiş mühendis olmuş. En büyük hayali de pilot olmak. Pilot olması için de psikolojik olarak yeterli mi diye heyetten geçmesi gerekiyor. Heyete gidiyor kendini, geçmişini, düşüncelerini anlatıyor.
Kitabın sonlarına kadar bu
şekilde sohbetlerle geçti ve okuması çok güzeldi. Merak ederek okudum Arif’in
fikirleri, konuşması o kadar iyi ki. Doktorlar şaşırıyor karıncalarla
konuştuğunu söyleyen birisi deli mi dahi mi diye? Biraz farklı olan ve çokça
derin düşünenleri deli diye yaftalarız ya hep. Acaba öyle mi? Bu kadar mantıklı
konuşan biri deli olabilir mi? Hem Arif kendini anlamaya çalışıyor, çocuklukta
ona söylenen deli bu laflarının gerçekliği var mı diye hem de heyettekiler onu anlamaya
çalışıyor. Arif oraya pilotluk için mi yoksa kendini anlayabilmek için mi
gitmiş bunu da okurken görüyoruz. Çok sürükleyici, her konuşmanın bize de bir
şeyler katacağı güzel bir kitaptı. Severek okudum. Hele sonu beni şaşırttı,
tahminim tutmadı, bir konuda tuttu aslında.
Arif değişik birisi onu tanımak
iyiydi. Arif kendinden hiç beklemediği bir şeyi yapıyor ve aşık oluyor. Onun o
hallerini, güzelce samimice sevmesini okumak harikaydı. Olağan giden ama bir o
kadar da merak ettiren, hayatın gerçekliğine yakın bir kitap. Arif’e destek
olan İsmail hocayı, arkadaşı Halil’i, heyetteki doktorları da sevdim. İnsanın
kendini tanıması, ne olduğunu ne olabileceğini bilmesi en önemlisi, kitabı
okurken bir kez daha anladım. Kendini tanımak hiç de kolay değil.
İnsanın sevmeye sevilmeye
ihtiyacı var. Özellikle de ailesi tarafından. Eğer ailesi onu sevmeyip üstüne
bir de psikolojik şiddet uygularsa o kişi hayatı boyunca hep eksik, yalnız,
mutsuz hisseder. Her çocuğun güvenli ve sevgi dolu bir yuvaya ihtiyacı var,
anne baba olmak da hiç kolay değil, umarım çocuk sahibi olmak için herkes
kendini yeterince sorguya çekip ona göre karar verir. Yoksa mutsuz yetişkinler,
sokakta yetişen çocuklar çoğalmaya devam edecek.
Konusu çok ilgimi çekti. Alıp okumalıyım hemen. Tanıtım yazısı da çok güzeldi, teşekkürler. :)
YanıtlaSilİlginç bir konusu var, teşekkürler tanıtım ve öneri için:-)
YanıtlaSilne hoş bir konu. aile, sevgi, insan psikolojisi, iyimiş belli :)
YanıtlaSil