FARKLI – ANDREAS STEINHÖFEL

Yazar: Andreas Steinhöfel

Çevirmen: Suzan Geridönmez

Yayınevi : Tudem Yayınları - Çocuk Edebiyatı Dizisi

Sayfa Sayısı: 224

Baskı Yılı: 2016

KİTAP TANITIMI:

"Kafamda sürekli bir ton düşünce dolaşıyor, buna bir de şu renkler, sesler ve tüm diğer şeyler ekleniyor. Bir şey yapmak beni rahatlatıyor."

Felix Winter, 11. doğum günü kutlaması hazırlıklarının yapıldığı gün geçirdiği bir kaza nedeniyle komaya girer. Felix'in girdiği koma, tıpkı on bir yıl önce ona gebe kalan annesinin hamileliği gibi tam 263 gün sürer. Kazadan sonra zaman ve dünya bir süreliğine dengesini yitirmiştir. Felix artık tamamen "farklı" bir çocuk olmuştur.

Ailesinin kendisine verdiği ismi dâhi reddeden Felix, bundan böyle "Farklı" olarak adlandırılmak ister. Yeni adıyla Farklı "Kırmızı müziğin tadını düşünüyorum." diye bir cümle kurabilen bir çocuktur artık. Tüm çevresi için tekinsiz bir yolculuk başlamak üzeredir. Unutmak ve hatırlamak kavramları, sadece Farklı için değil; çevresindeki herkes için bir hesaplaşma ve değişim sürecinin de tetikleyicisi olacaktır. Farklı'nın belleği adeta sıfırlanmıştır. Ancak Farklı'nın anılarına kavuşmaması için her şeyi yapmaya hazır olan biri vardır…

Edebiyatseverlerin ruhlarının bir köşesinde pusuya yatan "Farklı"yı uyandırmayı amaçlayan Steinhöfel, mucizelere hak ettiği değeri vermekten çekinmeyen her yaştan okurun kendinden bir şeyler bulabileceği, sorgulamalarla dolu bir gerçekle yüzleşme randevusuna çağırıyor kitapseverleri.

"Rico ve Oskar" kitaplarıyla tanıdığımız, Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü, Erich Kästner Edebiyat Ödülü gibi sayısız ödülle onurlandırılan sıra dışı yazar Andreas Steinhöfel'den, benlik, kimlik, kişilik mücadelesi, özgürlükler ve iç hesaplaşmalar üzerine, fantazya unsurlarının gerçekçi bir kurguyla harmanlandığı başyapıt değeri taşıyan çarpıcı bir roman!

KİTAP YORUMUM:

Bugün sizlere kütüphaneden aldığım bu güzel kitabı anlatacağım :) Kütüphaneye yeni gelmişti, ilk alan ben oldum :) Görür görmez kapağı ve yazıları dikkatimi çekti.

Çocuk kitabı gibi gözüküyor ama bence değil. Kitabın tasarımı güzel. Kalın cildi ve kapaktaki resim çok hoş. Özellikle bölüm başlarında verilen resimlere bayıldım. Zaten böyle ufak tefek resimler çok güzel oluyor bence :)

İç konuşmalara yer verilmesi, farklı bir üslubu, güzel cümleleri…

Adı gibi farklı bir kitap. 

(Benim kameramdan)

Felix Winter 12 yaşına girdiği gün trajikomik bir kaza geçiriyor. ve tam 263 gün sürecek bir komaya giriyor. Bu sayılar önemli. Anne karnında da 263 gün durmuş. 11 yaş bir asal sayı. 11 yaşına kadar annesi Melanie onun tüm hayatına karışıyor. Baskı kuruyor. Her şeyin kendi yönetiminde olmasını istiyor. Babasına bile hak vermiyor bu konuda. Melanie yi hiç sevmedim. Ne kendi kocasına ne de çocuğuna özgür irade bırakmıyor.

Felix 263 gün komada kalıp uyandıktan sonra artık çok farklı biri olmuştur. Eski hayatına dair tek bir şey hatırlamaz. Kendisine Farklı diye hitap edilmesini ister. İnsanlardaki sağlık problemlerini fark edebilmeye başlar. Seslerin tadını aldığını söyler. Her şeyin rengini belirler, renkelere göre sınıflandırır. 

O gri soğuk gözlerini uzun süre insanlara dikip bakar ve onlarda rahatsız olur. O anlarda ben de bir ürperdim yani. Şimdi ne diyecek diye merakla bekledim. Okumaya başlayınca farklı bir dünyaya giriyormuş gibi oldum. Böyle kitap beni içine çekti alıp siyah nehre sürükledi sanki :)

Felix’in bir anda değişmesine bir olay sebep olmuş. Bu olayı sonlara kadar öğrenemedik. Yazar bizim de çabalamamızı istemiş. Ancak beni rahatsız eden şu oldu. Onu değiştireni anladık ama onun eski haline dönmesinin sebebini öğrenemedik. Bence orası çok çabuk geçilmiş. Bir dayanağı yoktu yani.

Stack diye bir matematik öğretmeni var Felix’in. Felix değişince yani Farklı olunca onlar daha iyi anlaşıyorlar :) Bir de bu adamın huysuz topal bir tavuğu var. Önceden bir sürü tavuğu varmış. Ancak hepsi yangında ölmüş. Geri kalan da bu tavuk olmuş. Stack herkesten uzak yaşadığı için, bir süre sonra onu suçlamaya başlamışlar yangını sen çıkardın diye. O da iyice kendini yalnızlığa vermiş. Çok kötü bir durum. İnsanlar hiç bilmeden karşısındakini suçlayabiliyor. Ona iftira atıyor. Hiç onun ne yaşadığını anlamaya çalışmadan. Halbuki o tavuklar karısından kalan son hatıralardı Stack için.

Felix’in iki tane de yakın arkadaşı var. Birini hiç sevmedim. Diğeri iyi ama.

Siyah nehirdeki Deniz kızı ve yavrusunun hikayesi de ilginçti. İnsanlar - yine – kendi açgözlülükleri uğruna başka bir canlıyı öldürebiliyorlar. Her ne kadar gerçekte deniz kızları olmasa da herhangi başka bir canlıya zaten günümüzde bir sürü insan zarar veriyor öyle değil mi? Yazarın bu farkındalığı güzel olmuş.

Genel olarak güzeldi. Sürükleyiciydi. Elime her aldığımda hızlıca okudum. sonunu çok merak etmiştim. Ama bazı sorularım havada kaldı. Yine de çocuk edebiyatı için güzel bir kitap. Şans verebilirsiniz :)

KİTAP ALINTILARI:

"Ama yalnızlığın bedeli büyüktür. İnsanlar yalnız yaşayanlara farklı gözle bakar. fazla dikkat çekmediğin, kurallara uyduğun sürece seni rahat bırakırlar. Aman bir şeyler yolunda gitmeyiversin. O zaman hemen kapının önünde biterler ve senden veremeyeceğin yanıtlar isterler, hayatlarında ters giden ne varsa hepsinden seni sorumlu tutarlar. İnsanlar böyle davranma yatkın. Hele de onlardan uzakta yaşıyorsan. Hele de yalnız yaşıyorsan."

*

"Bir çocuk ağaçtan düşer. Babanın ilk tepkisi korku olur, bunu gizli bir sevinç izler. Adam şikayet etmez, suçlamada bulunmaz, sakinliğini korurama alkış da tutmaz. Bunun bir nedeni çocuk için duyulan derin ve samimi endişedir... ve bu tutumu kalkmanın ancak düşerek öğrenilebileceği bilgisinden beslenir."

*

"Dünyanın gürültüsüne daha fazla dayanamıyorum, kırmızı müziğe, insanların mutsuzluğuna, ağzımdaki şu çürümüş gri tada daha fazla dayanamıyorum."

*

"Asıl mesele bu değil mi? İşin özü. Bu daha hızlı, daha yüksek, daha ilerde olma hırsı. Bu herkesi geçme isteği.En iyi olmak, herkesi geçmek."

*

"Ama tekrar bir çocukla içli dışlı olmak insana çok iyi geliyor. Sizin ne kadar aydınlık yaydığınızı neredeyse unutmuşum. Gerçekten, bu doğru, siz geleceğin karşısına alev olarak çıkıyorsunuz. Umut ve değişime dair inançla dolusunuz. Ben bu ışığı kaybettim. Artık herhangi bir şeyin iyi ve doğru değişeceğine inanmıyorum. Ama içinizden bazıları bunu başarıyor. Bazıları o ışığı yetişkinken de içinde tutmayı, alevi korumayı biliyor. Bu yüzden bir çocuğun ölümü insana dayanılmaz geliyor. Çünkü o çocuk ölüme giderken kendisiyle birlikte geleceğe ait bir parça da götürüyor."

-AMARİL-