GEÇ KALMIŞ BİR 2017 YAZISI

Merhaba :)

Tüm insanlığa iyi gelecek, hayallerin gerçekleşeceği, insanların savaşmayacağı, kavgaların kötülüklerin olmayacağı, iyiye güzele başarıya ulaşılan bir sene olmasını istiyorum 2017'nin!

Uzun zamandır yoktum. Okul dershane sınavlar derken, sonunda vakit daraldı. Yaklaşık olarak 2 ay var sınava. Bugün ÖSYM başvurumu yaptım. Çok heyecanlıyım, inşallah bu işin altından başarıyla kalkarım/z. Herkes istediği ve yapabileceği mesleği en iyi öğreneceği üniversiteye gider inşallah.

Hiçbir zaman ygs lys sınav muhabbetlerini, kayıt zamanlarını, bankaya sınav parası yatırma işlemlerini merak etmedim. Özellikle uzak durdum, sanki sıra hiç bana gelmeyecek gibi… Ama şimdi içindeyim, yaşıyoruz. Yarış atı gibiyiz. Etrafımızda en yakınımızda savaşlar ve terör var. Daha uzaklarda el altından her pisliği yapan ülkeler var. Her gün birden çok şey oluyor. Zaten psikolojim bozuk haberlere bakmıyorum ama teknoloji çağındayız elbette duyuyorum ve bu beni daha kötü yapıyor. Hayattan bezdim. 

Geçenlerde -aralık 26 da- 18 yaşıma girdim ama hiç umduğum gibi değildi. Zaten hiç 18 olmak istemedim. Hep çocuk kalmayı bu korkunç dünyanın kölesi olmamayı istedim. Ama her şey gibi bu da geldi. Berbat bir gündü benim için. İlk defa doğum günümden nefret ettim. Çünkü sınav dönemindeyim, çünkü hayatımda hala yerine koyamadığım şeyler var, çünkü dünya savaşta, çünkü insanlar ölüyor, çünkü ben büyüdüm ve insanların ne kadar kötü olduğunu artık daha iyi anlıyorum.

Halep’te yaşananlar, Gazze, Irak, Arakan ve daha niceleri, yıllardır savaşta. Yıllardır insanlar ölüyor. Her gün yaşama savaşı veriyorlar, umut etmek sınavı veriyorlar, ve ben sıcak evimde berbat bir sınava bile hazırlanamıyorum. O kadar yoruldum ki. Her gün aynı şey. Saat 6 da kalk, okula git buz gibi soğukta. Gürültüde ders çalış, dershaneye koş, akşam 8 de 9 da eve gel. Bu işte. Aylardır böyle ve ben tükenmiş gibi hissediyorum. Elbette daha hiç bunlar yolun çok başındayım. Ama bu yıl o kadar zor ki. Dediğim gibi sadece kendi dertlerim olsa dayanabilirdim. Ama o insanlar, çocuklar…

İnşallah her şey daha iyiye gider. Terör biter. Ülkemizde huzur başlar. Artık saçma şeyler yerine en çok bilime eğitime önem veririz. Her şeye rağmen yılmak pes etmek yok. Hem Türk milleti olarak hem de 2017 sınav mağdurları olarak. Bundan sonra daha iyi olacak. Buna inanıyorum, dua ediyorum.

Yaz gelse, tekrar vicdan azabı duymadan, başka bir şey düşünmeden kitap okuyabilsem, gönlümce film dizi izleyebilsem. Yemyeşil rengarenk ağaçları ve çiçekleri izlesem fotoğraflarını çeksem. İnsanların gürültüsünü çekmeden kafamı dinleyebilsem.

O kadar hırslılar ki, tamam bende de var hırs, ben de korkuyorum sınavdan başarısız olmaktan ama en çok da ailemin emeklerinin karşılığını verememekten… Ama o hırsı kötü yönde kullanmıyorum. Yine de anlayışlı olmaya çalışıyorum. Dershanedeki okuldaki insanlar o kadar garip ki. Çok az kaldı ve herkes gergin. Sürekli en ufak bir şeyde olay çıkıyor bıktım artık.

Etrafımda ailem dışında birkaç insan var mutlu eden. Bazıları da uzakta. Önceden kuzenlerimle sohbet ederdik dertleşirdik gece yarısına kadar. Şimdi hiçbirimizin vakti yok. İmkan çok ama vakit yok artık. Gittikçe uzaklaşıyoruz yakınlaşacağımız yerde.

İç dökme yazısı gibi oldu. Sonuna kadar okuduysanız tebrik ederim. Benim saçmalamalarım işte. Bi de o kadar doldum ki daha çok yazasım var ama halim yok. Sınav tüm gençliğimi mahvediyor ;) Hiç okuyan olmasa bile ben okurum ilerde, içim rahatladı biraz. Özlemişim bloğumu. Yazın daha fazla yoğunlaşacağım. Yorumlamak okumak istediğim tonla kitap var. Belki de yazın her hafta veya üç  dört günde bir yorum atarım :) Herkese iyi geceler :) Daha güzel, daha huzurlu, daha başarılı bir dünyaya uyanalım inşallah…

-AMARİL-