SINAV SENEM HAKKINDA DÜŞÜNDÜKLERİM

Merhabalar :)

Bu zamana kadar ismimi söylemedim burda. Ben Hilal. Birazdan okuyacaklarınız benim özelim. Yani en azından bir kısmı ;) İsmimi söyledim çünkü dediklerime güvenin ve aynı hataları yapmayın. Çok uzun bir yazı olacak isteyen okur isteyen okumaz. Sonuna kadar okuyan olursa tebrik ediyorum şimdiden ;))

Bugün size zor geçen sınav senemden, tecrübelerimden ve bundan sonra ne yapmak istediğimden bahsedeceğim.

Sene başında neredeyse hiçbir şey bilmiyordum. Ankara’nın en iyi okullarından birinde okudum. ama geriye dönüp bakınca bana pek bir şey katmamış mutsuzluk, yorgunluk, ait olmama hissi dışında. Yaz tatilinde konulara başlamadım. Gerçekten çok zor lise dönemi geçirmiştim. Hayatıma dair en önemli şeyi öğrendiğim zamanlardı ve bu beni istemeden yaraladı. Belki herkesin başına gelebilecek şeyler diye düşündünüz biliyorum ama değil bence.

11. Sınıfta onu öğrendim ve psikolojik olarak zor bir yıldı. Bu bilgiden liseye başladığımda şüpheleniyordum. Yani aslında bir tarafım hep biliyordu ve tek başlına kabullenmeye çalışmıştı. Ama bir tarafım hep şüpheliydi. En sonunda öğrendim annem söyleyince. 11.sınıf hem çok zordu hem de lisedeki en iyi senemdi :) her türlü duyguyu yaşamıştım. Bu yüzden yaz tatilinde kafa dinlemek istedim ve hiç çalışmadım. Ama şimdi pişmanım. Ha yine olsa yine o zaman çalışmam çünkü gerçekten yıpranmıştım. Zamana ihtiyacım vardı. Ama ösym bunu dikkate almıyor. Sanki herkes aynı maddi ve manevi koşuldaymış gibi değerlendiriyor.

12.sınıfa başladığımda çok korkuyordum. Ders ve çalışma konusunda bilgim çok azdı. Dershanemde şansıma sadece en iyi 2 sınıfı önemseyen gerisini boş veren bir dershaneydi. Aslında kurumsal ve iyi olduğunu bildiğim için gittim. Ama çok kötü oldu. Ben baştan 7.sınıftaydım ama rehberlik en kötüsüydü. Ne doğru düzgün çalışma programı ne motivasyon ne mesleğe yönlendirme hiçbir şey vermedi bize. Şu an onların yüzünden dershane sınıfımdaki herkes mezuna kaldı. Çünkü biz nasıl çalışmamız gerektiğini bilmiyorduk. Sbs gibi değildi. 4 seneyi bir seneye sığdırmamız gerekiyordu. Hepimiz çabaladık ama yeterli değildi işte…

Şimdiyse biliyorum. Nasıl çalışmam gerektiğini, gerçekçi hedefimi, istediklerimi. Ne kadar zor olsa da yeniden deneyeceğim ama bu sefer emin adımlarla. Sıralamam kötü sayılmaz orta. Ama ben hep Hacettepe istedim, onun için tabi ki yeterli değil. Bu yüzden mutlu olacağım bir üniversite için bir yıl daha çalışmam gerekiyor.

5 yaşımdan beri hep doktor olmayı istedim. Çocukluk hayalim. Ama bu sene fark ettim ki fazla stres beni mahvediyor. Zaten kolay bir hayat yaşamadım. Hep çabalamam gerekti. Doktor olmak için de tüm hayatımı feda etmem gerek. Yani ailemle sevdiklerimle yeterli vakit geçiremeyeceğim, çok sevdiğim kitaplarımı okuyamayacağım. Doktorluk çok kutsal bir meslek hala da seviyorum. İnsanlara faydalı olmak çok güzel ama ben bunu yapamam. O yüzden insanlara faydalı olacağım hatta daha da kişisel ve uzun süreçte yanlarında olacağım bir meslek arayışına koyuldum. 

Sonra FİZİK TEDAVİ VE REHABİLİTASYON da karar kıldım. Kısaca FTR. Ftr tıpa göre biraz daha rahat. Ama hemen hemen aynı dersleri görüyorlarmış. Ama ftr 4 yıllık. Ayrıca özel ve devlet bir sürü alanda çalışma imkanı var. İş sıkıntısı çekmem inşallah. Yani en sonunda bu benim gerçekçi hedefim oldu. Ama keşke en başında böyle başlasaydım. Çünkü bi ara amaçsızlığa yakalanmıştım. Bu da çalışma isteğini düşürüyor. Ama bu sene tekrar hazırlanırken Hacettepe FTR yi istediğimi bilerek çalışacağım. 12. Sınıfa geçecekler size tavsiyem gerçekçi hedefinizi belirleyin ve asla umutsuzluğa kapılmayın.

12.sınıfta alay eder gibi tüm sorunlar üst üste geliyor. Fiziksel değil ama psikolojik olarak çok yıpranılacak bir sene. En yakınındaki insanlar bile seni anlamıyor. Zamanla bu psikolojik benimki gibi fiziksele de dönüşebiliyor. Kışın dizlerim çok ağrıdı mesela. Ayrıca çene eklemlerimin kaymış olması geçen seneden beri düzelmedi tam tersi şu an artmış durumda. Bu da çok ağrı ve acı yaptı. 

Dediğim gibi sakın kendinizi sağlığınıza zarar verecek kadar yormayın. Bunları yeni başlayacaklara göz korkutmak için değil nelerle karşılaşabileceklerini bilsinler diye yazıyorum. Her türlü ihtimali kabul edin ve bu yola çıkın. kendinize güvenin öncelikle. çünkü ben kendime güvenmedim ve şimdi başarısız oldum. Evet istesem Ankara dışında bir sürü üniversite kazanacak puanım var ama benim istediğim kesin. Ha olurda Hacettepe olmasa bile ftr de kararlıyım. Zamanla istekler değişebiliyor. Bu elbette olacak. Ama gerçekçi düşünmeye dikkat edin.

Ailem mezuna kalma isteğime anlayışla cevap verdi. Benim gibi onlar da bu sene yoruldular. Sonuç çıkınca benim gibi onlar da hayal kırıklığına uğradılar. Ama babam saolsun tekrar dershane arayalım dedi. Düzgün bir yer olursa giderim yoksa evde kendim hazırlanırım. Mezuna kaldım diye çevremdekiler bir sürü laf söyleyecek biliyorum ama mutsuz olacağım tercihi yapamam. Zaten lisede istemediğim bir yere gittim 4 sene memnun olmadım. Üniversite böyle olsun istemiyorum.

Sınav senesinde sizi gereksiz eleştiren faydası dokunmayan herkese kulak tıkayın. Önünüze bakın. Hedefinize odaklanın. Ailenizle arkadaşlarınızla zaman geçiremeyeceğiniz, sevdiğiniz dizi ve kitaplara zaman ayıramayacağınız çok dolu bir sene olacak. Ama eğer ki planlı biriyseniz ders çalışmanın yanında bunları da yapabilirsiniz. Ama ben öyle olmadım maalesef.

Bunları söylüyorum çünkü benim çok ağzım yandı. Arkadaşlarım ve çevrem benim nasıl manyakça kitap okuduğumu bildikleri için hep artık kitap okuma ders çalış dediler. Ben de onlara uydum ama zararlı çıkan ben oldum. Çünkü ilk zamanlarda dizi yok kitap yok sürekli ders falan alışamadım ben bi kaç ay. Zaten zaman geçti. Ama şimdi kesinlikle öyle yapmayacağım. Her şeyin dengesini kuracağım. Herkes en iyi kendini bilir. Başkasının yap yapma dediklerine değil ben ne yaparsam daha iyi oluruma göre karar verin. Bu sene kitap da okuyacağım, ailemle zaman da geçireceğim, çok daralınca film dizi de izleyeceğim ama hepsini dengesini ayarlayarak yapacağım. Bir daha kimsenin lafına hemen güvenmeyeceğim. Bırak kim ne derse desin sen mutlu olduktan sonra önemi yok. Hayal kırıklığını dibine kadar yaşadığım bir yıldı.

Etrafımda bir sürü insan vardı ama yalnızdım. Bu lise yıllarım boyunca hiç peşimi bırakmamıştı. Şimdi de öyle oldu. Çünkü ben insanlardan daha farklı düşünüyoruım böyle olunca beni anlayan da olmuyor.

Ailelere gelirsek sınav senesinde çocuğunuza baskı kurmayın, rahat bırakın, deneme sonucun nasıl diye ilk sormayın. Önce nasılsın yavrum yorgun musun geç yemeğini ye falan gibi şeyler söyleyin. Benim ailem çok şükür hiç baskı kurmadılar. Gayet iyi davrandılar. Ama dediğim gibi bu sene yalnızsınız. Kimse sizi anlamayacak bu aileniz bile olsa. O yüzden birilerine laf anlatmak vaktinizi alıyorsa veya sizi üzüyorsa bırakın gidin. Ama aileler istisna tabi ki ;) onlarla zaten az görüşeceksiniz en azından konuştuğunuzda kısa bir bilgilendirme yapın.

Sınavın en kötü yanı bu toplumda sizin değerinizin sınavla ölçülmesi. Aslında böyle değil ama bir inanış var ve bunu yıkmak çok zor. Sanki sizin kaliteniz bir malmış gibi ölçülüyor. İyi bir üniversiteye yerleştiyse bu çocuk iyi deniyor. Kötüyse küçümseniyor. Ama kimse sizin ne yapıp yapamayacağınıza karışamaz. Ne olmak istiyorsanız çabalayın ve olun. Kimsenin sizi ezmesine müsaade etmeyin.

Senelerdir sınav sınav sınav diye bizi bıktırdılar. Yaşamamıza gençliğimizin tadını çıkarmamıza izin vermediler. Sınav diye öğreteceğinize önce insan olmayı öğretin. Sevgili saygılı hoşgörülü adaletli sorumluluk sahibi olmayı öğretin. Zaten çocuk kendisi ders çalışmak ister.

Keşke böyle olmasaydı, yarış atı gibi kullanılmasaydık. Keşke başarılı, başarısız, zeki, mal falan diye ayrıştırılmasaydık. İyi bir insan veya kötü olsa bile iyi olmak için çabalıyor denilseydi. Ama maalesef böyle değil dünya. Bu kapitalist sistemde ayakta kalabilmek, kimseye muhtaç olmamak için bu sınavda en iyisini yapmalıyız…

Buraya yazdıklarım hem size hem kendime tavsiyem. Yaptığım hataları tekrar yapmayım diye öğütlerim. Öğrendiğim şeyler. Falan filan. Buraya kadar okuduysanız gerçekten tebrik ediyorum. Umarım birilerine faydalı olurum. Hem çalışmaya başlar azimle devam eder hem de kendine güvenir inşallah onlar.

Eğer ki aklınıza takılan sormak istediğiniz bir şey olursa yoruma veya gmail adresime yazıp sorabilirsiniz. elimden geldiğince yardımcı olurum.

-AMARİL-